secrets of chess endgame strategy

Bildiğim kadarıyla Türkçe’ye çevrilmiş oyunsonu kitapları Selim Palavan’ın Kale Finalleri, yine Palavan ve Dalkıran’ın Piyon finalleri, Sarhan Guliev’in Tipik Satranç Oyunsonları ve Averbakh’ın Satrançta Oyunsonu’ndan ibaret. Guliev ve Averbakh’ın kitapları son derece kuru aynı şekilde Kale Finalleri de pratik satranççı açısından örneğin John Emms’in Survival Guide to Rook Endings’iyle kıyaslanamayacak kadar yetersiz.

Yeni yetişen genç satranççı gençlerimizin kendi kendilerine çalışırken sıkılmayacakları (ve tabii aynı zamanda da pratik satranca yönelik) bir oyunsonu kitabına ihtiyaçları olduğu kanaatindeyim. Eğer bu konuda bir kaynak kitap çevirilecekse bu Müller ve Lamprecht’in Fundamental Chess Endings’i olabilir. Yok eğer amaçlanan çevirilen kitabın satranççıların raflarında tozlanmasından ziyade onları oyunsonu çalışmaya teşvik etmesiyse o zaman Silman’ın Complete Endgame Course’unu öneririm.

Saygılarımla

FAHRİ BEY MERHABA.
OYUN SONLARI KONUSUNDA BENDE DE EPEY KİTAP VAR. GEREK DİGİTAL GEREK BASKI. AMA SON YILLARDA GÖRDÜĞÜM EN YARARLI OYUNSONU KİTABI SİLMAN’IN KOMPLE OYUN SONU KİTABI.
JEREMY SİLMANIN OYUN SONLARINI ZORLUK DERCESİNE GÖRE SINIFLANDIRMIŞ VE BENCE EĞİTİM İÇİN OLDUKÇA PRATİK. TÜRKÇEMİZDE GÖRMEK İSTERİM. GENEL BİR KİTAP OLDUĞU İÇİN OLDUKÇA İLGİ ÇEKER. KİTABIN ORJİNAL ADI:Silmans Complete Endgame Course İNCELEYİP GÖRÜŞ BİLDİRİRSENİZ SEVİNİRİM.

Merhaba Fahri Bey,

Çalışmalarınız için tebrik ve teşekkür ederim. “My System” çevirinize göz atmaya fırsat buldum, ustaca bir çeviri ile karşılaştım, ellerinize sağlık. Çevirisi, sayfa düzeni, diyagramları, tümüyle aslı kadar güzel! Ne kadar teşekkür etsem az gelecek bana.

Böyle bir öneri/yorum imkanı sağlamanız da çok hoş, ancak bunu sanki takipçilerinize, ziyaretçilerinize bir iltifat olarak koymuşsunuz gibi geldi bana. Çevirilecek o kadar fazla nitelikli, önemli eser var ki… 🙂

Ben şöyle bir noktadan bahsetmek istiyorum: Satranç kitaplığımızın yetersiz olduğu, en önemlisi “klasikler” hususunda çok eksiğimiz olduğu bir gerçek. “My System”ın dilimizde basılması, gerçekten çok büyük bir adım. Ne var ki, sanıyorum temel sorun şurada: Günümüzde yahut yakın tarihte yazılmış işler, belki 40’larda 50’lerde yazılmış eserlerden daha “işe yarar”lardır. Ama satranç tarihinin büyük kitapları kesinlikle dilimize çevirilmesi gerektiğine inanıyorum. Böyle “eski” kitapların basılması, yayınevleri açısından belki de ticarî bakımdan risk olarak görülebilir. Umarım yanılıyorumdur.

Diyelim Watson, Silman, Nunn, Seirawan, Emms gibi günümüz yazarlarının önemli eserlerinin yanı sıra, raflarda görmek isteyeceğim pek çok klasik mevcut. Bunların hepsini burada saymak, yer işgali olur. Örnek vermek adına, Lasker’in “Manual of Chess”i, Tarrasch’ın “The Game of Chess”i, Capablanca’nın “My Chess Career”ı, Bronstein’ın “Zurich 1953″ü, Botvinnik’in “Half a Century of Chess”i, Mikhail Tal’in “Tal-Botvinnik, 1960″ı, Fischer’in “My 60 Memorable Games”i (bu kitabın bir çeşit Türkçesi, “Kazanan Satranç” adıyla basıldı ama keşke yapmasalardı.) Karpov’un “Chess is My Life”ı benim Türkçe’leriyle görmekten büyük haz duyacağım kitaplar. Hele ki “Zürih 1953” o kadar keyifli bir kitap ki, Türkçesi harika olurdu.

Bir de, ülkemizde çok popüler olmuş Capablanca’nın “Satrancın Esasları”na devam niteliğindeki “Last Lectures”ı eksiğimiz. Bunun gibi, “My System”ın yanına, Nimzowitsch’in “Chess Praxis”i kesinlikle olmalı diye düşünüyorum. Raymond Keene’nin yazdığı “Aron Nimzowitsch: A Reappraisal” adlı kitap da, büyük Nimzowitsch’i daha da yakından tanımamızı, günümüzden bakarak daha iyi anlamamızı sağlayacak bir eser.

Çok önemli olduğu bilinen, hep söylenen Dvoretsky’nin “Manual”ları, “Secrets” serisi, “School of Chess Excellence” serisi, Kotov’un “… Like A Grandmaster” serisi ve “The Soviet School of Chess”i de ülkemiz satrancına çok şey kazandıracak kitaplardır sanıyorum.

Bana göre, en çok faydalanacağımız kitaplardan birisi Burgess, Nunn ve Emms’in birlikte yazdığı “Mammoth Book of the World’s Greatest Chess Games” adlı dev kitap. Romantik dönemden 2000’lere, devasa bir oyun seçkisi!!

Orta seviyedeki oyuncuların gelişmesini sağlayacak önemli kitaplardan bazıları ise, Euwe’nin “Chess Master vs. Chess Amateur” adlı kitabı, Vukovic’in “Art of Attack in Chess”i, bir de pek methini duymasam da beğendiğim Emms’in “Simple Chess” kitapları.

Kasparov’un “My Great Predecessors” serisinin devamı (6. kitap da yoldaymış) ve şu an iki kitabı bulunan “Garry Kasparov on Modern Chess” serisi de sanıyorum büyük önem taşıyor.

Turnuva oyuncusunun bütünlüklü antrenmanı ve teknik gelişim için en uygun kitapların Dvoretsky’nin serisi olduğunu sanıyorum. Oyunsonu konusunda ben de öneride bulunayım; Fundamental Chess Endings’i kesinlikle isabetli buluyorum, ancak Mikhail Shereshevsky – “Endgame Strategy” benim daha çok fayda gördüğüm, çok da övülen bir kitap. Tek bir kitap ismi vermek gerekirse de, Dvoretsky’nin “Endgame Manual”ını söylerim. IM Jeremy Silman’ın web sitesinde kendisinin kitap hakkındaki görüşlerini, “Fundamental Chess Endings” kitabı ile yaptığı karşılaştırmayı bulabilirsiniz.

Kısa yazmak istedim ama beceremedim, üzgünüm. 🙂 Dilerseniz hep beraber üzerine konuşmak için daha uzun bir liste de çıkarabilirim. Tekrar tekrar tebrik ve teşekkür ederim.

İyi çalışmalar
O. Oğul Köseoğlu

kosteniuk un kitaplarını çevirirseniz çok uygun olur